با ورود شرکت های خارجی و سرمایه گذار به ایران جوّ روانی جدیدی ایران را فراگرفته است؛ اما باید با دقت و بصیرت بیشتری به این موضوع بنگریم.

نمی خواهم تفسیری سیاسی و تحلیلی داشته باشم میخواهم گوشه از تاریخ را روایت کنم چرا که همیشه : آمریکایی ها زیر عهدشان زده اند .

شاید آن عکس معروف جان کری و بشار اسد را دیده باشید که در یک رستوران همراه همسرانشان مشغول خوردن غذا هستند و میزبان این میهمانی بشار اسد است. +

هدف از این میزبانی بشار اسد ، ارتقا ارتباطات و دوستی میان سوریه و آمریکا بود و آن شب آمریکایی ها وعده های زیادی به سوریه دادند.

اما چند ماه از این میهمانی و قول و قرار های میانشان نگذشته بود که آمریکا جنگ غیر مستقیم با سوریه را کلید زد ، چگونه؟ از طریق حمایت های گسترده تکفیری های غیرسوری و مسلح کردن آن ها برای سقوط  بشار اسد. (1)

این نشان می دهد آمریکایی ها زیر عهدشان زده اند.

شاه 37 سال تمام به آمریکا خدمت کرد و از تمام جهات ایران را به آمریکا وابسته کرده بود. آنموقع به ایران ژاندارم منطقه می گفتند .
وقتی انقلاب شد ، شاه از ایران فرار کرد ودر حالیکه آمریکایی ها متعهد به پذیرفتن شاه بودند ؛ به شاه پناه ندادند. (2)

در نهایت شاه آواره شد ؛ مدتی را در مصر ، مدتی را در مراکش ، مدتی را در مکزیک و ...

این نشان می دهد آمریکایی ها زیر عهدشان زده اند.

بگذارید به این دو مورد بسنده کنیم چرا که می توان موارد های زیادی را در حوزه عهد شکنی آمریکایی ها عنوان کرد .
پس بیاید کمی محافظه کارانه به این قضایا نگاه کنیم و نگاه رهبری را سرلوحه تفکرات و کارهایمان کنیم.

اد گرفتیم از فناوری همیشه علیه فرهنگ استفاده کنیم. فناوری که می بایست در خدمت فرهنگ باشه همیشه به دلیل عدم فرهنگ سازی در مقابل اون قرار گرفته. به عنوان مثال در سال های 85 و 86 که سیم کارت های اعتباری این قدرت رو به مردم داد تا هرکسی برای خودش یک تلفن همراه داشته باشه، اگر توی گوشیت چندتا کلیپ و عکس مستهجن نداشتی مسخرت می کردن و می گفتن پس برا چی گوشی خریدی؟ یعنی مردم فکر می کردند که باید گوشی بخرند تا توی اون فایل های مستهجن بریزند و بلوتوث کنند.

یا اگر کسی اینترنت می گرفت فکر می کرد که باید حتما باهاش بره تو چتروم و یا شروع به دانلود عکس و فیلم مستهجن کنه. یا همین شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک و گوگل پلاس که محلی برای انتشار عقاید و تفکرات هستن امروزه تبدیل شدن به محلی برای تکثیر آلبوم های خانوادگی افراد و پخش اراجیف.

متأسفانه بعضی ها هم که میخوان از این فناوری ها در زمینه های فرهنگی و مذهبی استفاده کنن دچار اشتباه میشن. مثلا تو یک مراسم مذهبی طرف بجای اینکه دلش رو به مجلس بده و اشک بریزه و سینه بزنه تلفن همراهش رو در میاره و شروع میکنه به فیلمبرداری که البته دو دقیقه بعد حذفش می کنه. نه خودش از اون مراسم چیزی میفهمه نه میگذاره بقیه یه ثوابی ببرن.

تنها شخصی که توی کشور ما تونست به ما بگه که از فناوری در راه تعالی فرهنگ استفاده کنیم مقام معظم رهبری بودن. ایشون با دعوت از جوان ها برای شرکت در جنگ نرم باعث شدند تا روند تولید نرم افزارهای مذهبی، پوسترها، کلیپ ها و ... شدت بگیرند.

اما باز هم بعضی هاکه از این فناوری برای فرهنگ سازی و ترویج عقاید اسلامی استفاده می کنند هم گمراه میشن. به عنوان مثال یک نرم افزار قرآنی تولید میشه و بجای اینکه به راحتی در دسترس مردم باشه آنقدر روی اون قفل و پسورد و کلید و .... می گذارند که خریدار هم بیزار میشه از نصب اون برنامه در حالی که فوج فوج نرم افزار ها و DVD های غیراخلاقی رایگان در جامعه پخش میشن.

پ,ن: حدود سال 83 بود که یک CD فروش رو گرفتیم و اقرار کرد که در مرز پاکستان عده ای این CDهای غیر اخلاقی را به تعدادی از ماها دادند و به هر کدام از ما گفتند در کدام شهر  و در کدام نقطه این فیلم ها و نرم افزار هارو پخش کنیم. حالا ما هی قفل و پسورد بزاریم و توقع داشته باشیم مؤثر هم باشیم.

 بدون شرح

رژیمی که از ترس نیرو های مقاومت فلسطینی و لبنانی خود را پشت دیوار های حائل مخفی کرده و حالا باید اندیشه نیل تا فرات را در درون دیوار های بلندی که دور تا دور خود کشیده است به نظاره بنشیند.

به امید ظهور مولی و سرورمان حضرت حجت (عج)که صد البته نزدیک است. 

 دستکش مخملی

گفت : نظرتان در مورد ارتباط و شروع مذاکره در دولت جدید با امریکا چیست

گفتم : چه عرض کنم ظاهراً بوهایی شنیده می شود

گفت : آری رایحه اش نیکوست.

گفتم: نه عزیزم خر داغ می کنند

گفت: می گویند دیوار بی اعتمادی بین ما و امریکا بلند است

گفتم : بله درست می فرمایید اما ظاهرا برخی می گویند از دیوار برلین که بلند تر نیست

گفت : پس شدنی است

گفتم : آری هر کاری شدنی است منتها اگر مفصل هایت زیر اهرم های چدنی اش نشکند

گفت : مخملی است

گفتم : پخمه ای

گفت:  من فکر می کنم شدنی است

گفتم : چگونه؟

گفت: مثالی بزنم ؟

گفتم : بزن!

گفت : فرض کن در اجلاس آتی نیویورک میز ایران و امریکا نزدیک هم باشد ، اوباما از جلوی میز ایران گذر کند  و رییس جمهور کشورمان که مدت ها روی صندلی نشسته و کمرش درد گرفته در همان لحظه تصمیم بگیرد بلند شود و استخوانی و کمری راست کند ، از قضا اوباما این قیام را پس از سالها قعود ایرانیان به فال نیک بگیرد و خوش و بشی با رییس جمهورمان کند و دستی هم من باب تالیف قلوب دراز نماید و قبول کن که رد کردن دستش بی ادبی است و به همین سادگی اولین آجر  دیوار سی و اندی ساله بی اعتمادی  فرو می ریزد!!!

گفتم : پخمه ای

گفت : ببین و تماشا کن!!!

گفتم :